[Gәl canan ey][ a be-lә],
Yerindәn, yurdundan  [a bala],  [elә] ayrılan könül,
Arabir vaxt tapıb  [neylim], ağlasın gәrә
Әzizi, әzbәri [neylim, olur ey], qırılmış kimi,
Yas tutub qaralar bağlasın gәrәk
[Şamama ey, ölürәm, ceyran, ölürәm ay].
[Gәl canan ey ]  [Dedim belә],
Demirәm incidib  [ay aman], didsin üzünü,
Tufana qәrq edib  [neylim], döysün özunü,
Nә qәdәr olsa da  [ay canım], [elә], Vәtәn gözünü,
Çәkib ürәyindә saxlasın gәrәk
[Şamama ay, ölürәm, tәrlan ölürәm, ay]
[Gәl   canan   ey]    [ölürәm,   ay,   ey,   ey,   ey,   ay   ağrın   alım]
[abala], Bir şikәotә neyәm  [a çanan], bir qırıq kaman,Görmәdim dünyada  [neylim], ürәkdәn yanan,
Vurğun ellәr, Vurğun deyib  [neylim],  [ağrıdım ey],
axtaran zaman,
Döyüb sinәsini dağlasın gәrәk.   [tәrlan ölurәm,
sona ölürәm].